Ο Ήρωας Αξιωματικός Γεώργιος Θεοδώρου Γρίβας, γεννήθηκε στις 23 Μαϊου 1898 στη Λευκωσία. Η καταγωγή του είναι από το χωριό Τρίκωμο της Καρπασίας, επαρχίας Αμμοχώστου της Κύπρου, όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια. Υπήρξε ιδρυτής της Ε.Ο.Κ.Α. Β΄ (Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών Β΄) , πέθανε στη Λεμεσό στις 27 Ιανουαρίου 1974.
Μην χάνεις ούτε ένα λεπτό ενημέρωσης.
.
.
Ο Γεώργιος Γρίβας – Διγενής, υπήρξε Ελληνοκύπριος αξιωματικός του ελληνικού στρατού, μια από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες της νεότερης κυπριακής ιστορίας με καθοριστικό ρόλο στην διεξαγωγή του τετράχρονου απελευθερωτικού αγώνα των Κυπρίων (1955 – 1959) που άρχισε και διεξήχθη υπό την αρχηγία του.
.
.
.
.
.
.
Φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και με την αποφοίτηση του εντάχθηκε το 1916 στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων όπου και αποφοίτησε τέσσερα χρόνια αργότερα με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού Πεζικού. Οι μαχες στη Μικρά Ασία, τον βρίσκουν στο μέτωπο να υπηρετεί στο 30ο Σύνταγμα της 10ης Μεραρχίας δίνοντας ηρωικές μάχες από την Πάνορμο έως τον Σαγγάριο. Προήχθη σε Υπολοχαγό και παρασημοφορήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο Ανδρείας και τον Πολεμικό Σταυρό ενώ το 1926 προήχθη ξανά, αυτή τη φορά στον βαθμό του Λοχαγού.
.
«Αν λαχτάρας την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, μόνους σου Παρνασσό την αν μπορείς, αλλιώς δεν την αξίζεις»
.
Η συνέχεια, εν μέσω των μαχών στη Μικρά Ασία, βρίσκει τον Γρίβα στο μέτωπο να υπηρετεί στο 30ο Σύνταγμα της 10ης Μεραρχίας δίνοντας ηρωικές μάχες από την Πάνορμο έως τον Σαγγάριο. Προήχθη σε Υπολοχαγό και παρασημοφορήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο Ανδρείας και τον Πολεμικό Σταυρό ενώ το 1926 προήχθη ξανά, αυτή τη φορά στον βαθμό του Λοχαγού.
.
Με την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου αν και τοποθετείται στη Διεύθυνση Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού με πρωτοβουλία του ίδιου μεταφέρεται στα πεδία των μαχών με σκοπό την αναχαίτιση της ιταλικής εισβολής.
Το 1941 ιδρύει την οργάνωση “Χ”, προσκείμενη στον Βασιλιά, με σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον γερμανική κατοχή αλλά και την προάσπιση της από τον κίνδυνο που εγκυμονούσε ελέω των κομμουνιστών.
.
.
Κορυφαίο επίτευγμα της “Χ” αποτελεί η συντριβή των κομμουνιστών του ΕΛΑΣ στην Μάχη στο Θησείο το 1944, όπου με πρωτεργάτη τον Γεώργιο Γρίβα απέκοψε την προέλαση τους και εμπόδισε τα σχέδια τους για μετατροπή της Ελλάδας σε ένα ακόμη Σοβιέτ.
Με την λήξη του συμμοριτοπόλεμου ο Γρίβας καταφθάνει στην Κύπρο για να γράψει νέες χρυσές σελίδες στην ένδοξη ελληνική ιστορία. Μαζί με τα παλληκάρια του εξευτέλισαν μία ολόκληρη αυτοκρατορία.
.
.
Στις 20 Μαρτίου 1959, η Βουλή των Ελλήνων ομόφωνα προήγαγε τον Διγενή από Αντισυνταγματάρχη στον βαθμό του Αντιστράτηγου, του απένειμε ειδική σύνταξη καθώς και τον τίτλο του «Άξιου Τέκνου της Πατρίδος».
Με το τέλος του Αγώνα της ΕΟΚΑ ο Διγενής απογοητευμένος από τις Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου, που σε καμία περίπτωση δεν δικαίωναν τους αγώνες των Κυπρίων, επιστρέφει στην Αθήνα. Δεν άργησε όμως να πατήσει ξανά τα χώματα της Κύπρου μας αφού στις 12 Ιουνίου 1964 αναλαμβάνει τα καθήκοντα του Αρχηγού της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Αμύνης Κύπρου.
.
Έπειτα από 3 χρόνια, αφού διαδραματίστηκαν τα επεισόδια στην Κοφίνου, ο Διγενής τίθεται υπό κατ’ οίκον περιορισμό στην Αθήνα, φρουρείται και του απαγορεύεται η έξοδος από την χώρα. Η συνεργασία Μακαρίου και Χούντας ήταν πλέον οφθαλμοφανής, αφού μαζί περιόρισαν τον Διγενή για να μπορέσουν να εφαρμόσουν τα σχέδια τους.
Και κάπου εκεί ξεκινά η δική μας ιστορία. Το 1968 μια ομάδα Κυπρίων φοιτητών επισκέπτεται τον Αρχηγό στο σπίτι που διέμενε στο Χαλάνδρι με τον ίδιο να τονίζει την ανάγκη δημιουργίας ενός ισχυρού φοιτητικού κινήματος που να αγωνίζεται για την υλοποίηση της Ένωσης. Την ίδια χρονιά οι φοιτητές ιδρύουν την Ενωτική Φοιτητική παράταξη “ΔΡΑΣΙΣ”.
.
Οι σχέσεις του Γρίβα με τον Μακάριο είχαν χαλάσει τελείως αφού ο ίδιος ο Μακάριος πρόδωσε την Ένωση, με τον Αρχηγό Διγενή να μην μπορεί να αποδεχθεί ότι τα παλικάρια του έδωσαν το αίμα τους και αντί της Ένωσης μας δόθηκε μια κουτσουρεμένη ανεξαρτησία και ένα δοτό σύνταγμα που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα Αγγλίας και Τουρκίας.
.
Στις 27 Ιανουαρίου 1974 ο Διγενής αφήνει την τελευταία του πνοή στο κρυσφήγετο του. Η κηδεία του μετατράπηκε σε Ενωτικό Συλλαλητήριο με τους Έλληνες της Κύπρου να αποχαιρετούν τον Αρχηγό τους, αυτόν που τους χάρισε την ελευθερία τους, αυτόν που έδωσε τα πάντα για να βρεθεί η Κύπρος στην αγκαλιά της Μάνας Ελλάδας.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κύπρου, σε ειδική συνεδρία της στις 31 Ιανουαρίου 1974, ανακήρυξε τον Διγενή «άξιον τέκνον της Κύπρου διά τας εξαιρέτους υπηρεσίας τας οποίας προσέφερε προς την ιδιαιτέραν του Πατρίδα».
.
Δυστυχώς, εν τη απουσία του, πολλοί βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα του παρελθόντος. Και τι δεν προσκόμισαν στον Αρχηγό μας; Η δειλία τους φαίνεται από το γεγονός πως όσο ζούσε ο ΔΡΥΣ τίποτα δεν ήταν ικανοί να κάνουν.
Αυτοί οι μικροί και ανάξιοι είναι που φορώντας σήμερα κουστούμια και θεωρούμενοι βουλευτές, χάρη στις θυσίες των ηρώων μας, ήρθαν να κρίνουν στην Κυπριακή βουλή ως ανάξιο κάθε τιμής τον Γεώργιο Γρίβα.
.
Καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς αποτελεί η πιστή τήρηση των ιδανικών που μας άφησε ως κληρονομιά ο Αρχηγός και η συνέχιση του αγώνα του για Απελευθέρωση της Κύπρου και Ένωση με την Ελλάδα.
.
Παιδιά και ας μην έκανες, έχεις χιλιάδες τώρα!
.
ΑΘΑΝΑΤΕ ΓΕΩΡΓΙΕ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 🇬🇷
.
.
Ο Γρίβας εξέδωσε και τα ακόλουθα βιβλία:
- Πολιτικαί Προβλέψεις, Αθήνα, 1947 (άρθρα και μελέτες που δημοσίευσε πιο πριν στην «Ἐφημερίδα τῶν Χιτῶν».
- Ἀπομνημονεύματα ἀγῶνος ΕΟΚΑ, 1955 – 59, Ἀθήνα, 1961.
- Ἀγών ΕΟΚΑ καί ἀνταρτοπόλεμος – πολιτικοστρατιωτική μελέτη, Αθήνα, 1962.
- Χρονικόν Ἀγῶνος ΕΟΚΑ, 1955 – 59. Λευκωσία, 1972.
.
.