Από τα Σούσα ο Μ. Αλέξανδρος πήγε στη Βαβυλώνα, όπου αρρώστησε βαριά και πέθανε Ιούνιο του 323 π.Χ.. Η εκστρατεία του όμως είχε φέρει πολλές αλλαγές στον γνωστό τοτε κόσμο. Oι άνθρωποι γνώρισαν περισσότερα για μακρινές χώρες, τον πολιτισμό τους, τα ζώα, τα φυτά. Αρκετοί Έλληνες εγκαταστάθηκαν στις νέες πόλεις, όπου διαδόθηκε ο ελληνικός πολιτισμός και μιλήθηκε η ελληνική γλώσσα μέχρι και σήμερα
Ενημερώσου Αμεσα Gnews – MacedoniaNet
Με δάσκαλο του τον κορυφαίο Αριστοτέλη, Πατέρα τον Φίλιππο και μητέρα την πριγκίπισσα των Μολοσσών της Ηπείρου Ολυμπιάδα ο Βασιλιάς Αλέξανδρος παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους σπουδαιότερους στρατηγούς στην ιστορία. Σε περίοδο 13 ετών της βασιλείας του (336 – 323 π.Χ.) κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του τότε γνωστού κόσμου (Μικρά Ασία, Περσία, Αίγυπτο κ.ά.), μια έκταση που υπολογίζεται σε 5.200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και περιλάμβανε 26 σημερινές χώρες
Ηταν 327πΧ και ο στρατός του Μεγάλου Αλεξάνδρου έχει κατακτήσει τη πάλαι ποτέ κραταιά Περσική Αυτοκράτορια και οι Έλληνες στρατιώτες βαδίζουν πλέον προς την Ινδία. Ηταν το τελευταίο εμπόδιο στη πορεία τους αυτή είναι η ορεινή , στους πρόποδες των Ιμαλαϊων, επαρχία της Σογδιανής στο σημερινό Αφγανιστάν. Ο τοπικός πολέμαρχος Οξυάτης απειλεί τη γραμμή ανεφοδιασμού του ελληνικού στρατού στον δρόμο προς τον Ινδό ποταμό με συνεχείς παρενοχλήσεις και επιθέσεις.
Το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου έγινε γνωστό σ’ όλες τις χώρες της Ανατολής. Oι διηγήσεις που πλάστηκαν έκαναν λόγο για τα κατορθώματα του μεγάλου βασιλιά. Πολλοί λαοί τον θεώρησαν δικό τους ήρωα. Η εποχή που άρχισε με το θάνατό του έμεινε γνωστή ως ελληνιστικά χρόνια
Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο και σπεύδει να τον αντιμετωπίσει ο ίδιος με ένα τμήμα του στρατού του, τότε ό Πέρσης Σατράπης αποσύρεται σε ένα φρούριο πάνω σε ένα απόκρημνο βράχο, γνωστό και ως Πέτρα της Σογδιανή.
Το φρούριο θεωρούνταν απόρθητο από τους ντόπιους και προετοιμασμένο για μακρά πολιορκία. Οι απόκρημνοι βράχοι και το πυκνό χιόνι κάλυπτε τα πάντα. Οι Σογδιανοί είχαν αρκετές προμήθειες για να αντέξουν την πολιορκία , ενώ από το χιόνι εξασφάλιζαν και άφθονο νερό.
Πριν από την πολιορκία ο Αλέξανδρος ζήτησε την παράδοση του φρουρίου και δέχτηκε την ειρωνική απάντηση των πολιορκημένων: « Βρες στρατιώτες με φτερά να πετάξουν και να ανέβουν των βράχων και τότε μόνο θα παραδοθούμε»
Ο Αλέξανδρος ζήτησε 300 εθελοντές στρατιώτες που είχαν εμπειρία στην αναρρίχηση.
«Η φύση δεν έχει τοποθετήσει τίποτα τόσο ψηλά το θάρρος να μην μπορεί να το ξεπεράσει με το να προσπαθήσουμε να πετύχουμε αυτό που οι άλλοι δεν τόνισαν έχουμε την Ασία υπό την εξουσία μας»
Χρησιμοποιώντας σφήνες από τις σκηνές τους και σχοινιά αναρριχήθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας στον βράχο με την διαταγή το επόμενο πρωί να κουνάνε λευκά μαντήλια πάνω στην κορυφή. 30 έπεσαν κατά την αναρρίχηση ενώ όλοι οι υπόλοιποι ανέβηκαν με επιτυχία.
Το επόμενο πρωί ο Αλέξανδρος έστειλε κήρυκα στους Σόγδιους ζητώντας εκ νέου να παραδοθούν « Στους ετερο τους στρατιώτες» που ανέμιζαν τα λευκά μαντήλια στην κορυφή.
Το σοκ που υπέστησαν οι Σόγδιοι σε συνδυασμό με την εντύπωση που είχαν ότι ήταν χιλιάδες αυτοί που είχαν αναρριχηθεί τους έκανε να παραδοθούν στο μεγαλείο του Έλληνα στρατηλάτη.
Ο Μέγας Αλέξανδρος πρώτος στην πολεμική ιστορία κατάφερε να καταλάβει οχυρό χρησιμοποιώντας αλπινισμό ενώ χρησιμοποίησε άψογα τον ψυχολογικό πόλεμο. Χάνοντας μόνο 30 στρατιώτες υπέταξε όλη την Βακτριανή σε ένα βράδυ και μπορούσε πλέον να κινηθεί προς την Ινδία.Λίγο πριν το θάνατο του ο μέγας Αλέξανδρος
έβγαλε το δαχτυλίδι του και το έδωσε στον Περδίκκα. Oι φίλοι του τότε τον ρώτησαν σε ποιον αφήνει τη βασιλεία. Αυτός απάντησε: «Στον καλύτερο». Στη συνέχεια πρόσθεσε αυτές τις τελευταίες λέξεις: «Προβλέπω πως οι αγώνες που θα γίνουν προς τιμήν μου, μόλις πεθάνω, θα είναι μια μεγάλη μάχη των φίλων μου». Λόγια που σύντομα βγήκαν αληθινά. Μετά ξέσπασαν μεγάλοι αγώνες για τη βασιλεία.
Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική βιβλιοθήκη, ΙΗ9, 1 – 2 (διασκευή)