Στο Κλοντάικ ήταν χειμώνας. Το νέο έτος είχε μπει και μετά από χρόνια ύφεσης υπήρχε η γλυκιά υπόσχεση για καλύτερες ημέρες. Μαζεύτηκαν όλοι οι ήρωες για τις τυπικές δουλειές. Οι μέρες περνούσαν και η ζωή κυλούσε χαρμόσυνα όσο έβγαζαν το χρυσάφι και πίνανε και έκαναν όλες τις προβλεπόμενες εργασίες.
.
Κάντε Subscribe
στο κανάλι μας στο YouTube
.
Μάθανε για ένα φονικό ιό κάπου μακριά. Μάθανε πως κλείνανε κόσμο στα σπίτια και ειδικά νοσοκομεία χρίστηκαν πολύ γρήγορα. Αλλά το Κλοντάικ ήταν μακριά. Μια μέρα ο ιός έφτασε στην πόλη τους και όλοι κλείστηκαν μέσα ερμητικά. Πολλοί αρρώσταιναν, πολλοί φοβόντουσαν.
.
Κάποτε βγήκαν κάποτε κλείστηκαν ξανά. Κάποτε έγραφαν σημειώματα για να πάνε στην γωνία αλλά δεν τους φάνηκε περίεργο. Κάποτε έδειχναν τεστ για να πάνε να βγάλουν το χρυσάφι αλλά ούτε αυτό τους φάνηκε περίεργο, τους έδινε ασφάλεια.
.
Περίμεναν να έρθουν τα σκόρδα αφού άλλη γιατρειά για τον ιό δεν υπήρχε. Δυστυχώς θα περίμεναν αρκετά γιατί τα παλιά σκόρδα δεν έκαναν για τούτο τον σκοπό και έτσι όλοι οι ειδικοί, σε χώρες μακριά, έψαχναν να φτιάξουν νέα σκόρδα. Μια μέρα τους είπαν ότι βρέθηκαν καινούργια ειδικά για τον σκοπό αλλά με μία δόση πειράματος.
.
Μπροστά στο γενικό καλό θα έπρεπε να τα δεχτούν. Τότε πολλοί τρέξανε να τα πάρουν και να τα κρεμάσουν γύρω τους. Άλλους τους πείραξαν άλλους τους βοήθησαν. Άλλοι δεν τα θέλανε γιατί δεν είχαν εμπιστοσύνη σε αυτά τα νέα σκόρδα. Δεν συμφωνούσαν όλοι αλλά και οι ειδικοί δεν συμφωνούσαν.
.
Κάποιοι από αυτούς ρωτούσαν πολύ και αποφασίσθηκε να μην τους τυπώνουν τις ερωτήσεις. Κάπου μακριά θα αποφάσιζαν ποια ερωτήματα είναι τα σωστά. Κάποιοι άλλωστε είναι πιο διαβασμένοι και δεν χρειάζεται να κάνουν ερωτήσεις.
.
Αυτούς θα ακούνε, είχε αποφασισθεί, και δεν ήταν περίεργο. Κάποιοι έμαθαν ότι σε άλλα μέρη φορούσαν τα παλιά τα σκόρδα αλλά δεν τους φάνηκε ούτε αυτό περίεργο γιατί είχαν ξεχάσει τους αρχικούς προβληματισμούς πως δεν κάνουν για τούτο το σκοπό.
.
Συνέχισαν τη ζωή όπως γινόταν, πολλοί με τρία-τέσσερα σκόρδα κρεμασμένα, πολλοί με κανένα. Αρρώσταιναν λίγο, πολύ ή και λιγότερο. Έκλειναν τα αυτιά όταν κάποιος μεγάλος είπε ότι υπάρχουν φάρμακα αλλά δεν θα τα φέρουν γιατί δεν φοράνε όλοι σκόρδα.
.
Οι περισσότεροι δεν ήξεραν ποιος είναι αυτός και άλλοι δεν το είχαν καν ακούσει. Τους είπαν ότι νέες τεχνολογίες έρχονται που θα τους κάνουν να νιώθουν ότι είναι έξω από το σπίτι ενώ θα είναι μέσα. “Αστεία πράγματα” σκέφτηκαν και δεν έδωσαν σημασία.
.
Μάθαιναν ότι σε άλλες χώρες πάλι κλείνονταν, αλλού δεν άφηναν να δουλέψουν χωρίς σκόρδα και έβαζαν πρόστιμα σε όσους δεν είχαν πάνω τους τα σκόρδα τους. Αλλά και πάλι δεν τους φάνηκε περίεργο γιατί το κοινό καλό ήταν μεγαλύτερο. Μια μέρα άργησαν να τους φέρουν τα καθιερωμένα φορτία με καλούδια γιατί ένα μεγάλο πλοίο πολύ μακριά είχε κολλήσει στον ισθμό. Δεν κατάλαβαν ακριβώς αλλά δεν έδωσαν σημασία.
.
Το πλοίο ξεκόλλησε και οι μέρες συνέχισαν. Κάποτε πάλι έμαθαν σε μία χώρα μακριά πως όσοι δεν είχαν σκόρδα δεν θα μπορούσαν να μεταφέρουν τα καλούδια. Ήδη οι καθυστερήσεις ήταν σημαντικές εκεί αλλά και πάλι δεν έδωσαν σημασία.
.
Στο Κλοντάικ ένιωθαν πως είναι καλά. Είχε άλλωστε περάσει καιρός από το πρώτο γεγονός. Έτσι και αλλιώς ο κόσμος βγήκε στους δρόμους και η κατάσταση έληξε. Οι μέρες περνούσαν αλλά η κούραση και ο φόβος είχε αρχίσει να τους ποτίζει.
.
Δεν μπορούσαν να γείρουν ο ένας πάνω στον άλλον να βρουν κουράγιο, “δύσκολοι καιροί” σκεφτόντουσαν αλλά δεν πειράζει. Μια μέρα έμαθαν γίνεται πόλεμος σε ένα μέρος κάπως κοντά τους που τους έδινε τροφή και ζέστη. Τότε τρόμαξαν αλλά και πάλι δεν στο σκεφτόντουσαν πολύ. Θα περάσει και αυτό όπως και ο ιός. Κάποιοι άκουσαν ότι στην χώρα μακριά που είχε τον ιό πάλι κλειστήκαν μέσα.
.
Σταμάτησαν να δουλεύουν τα λιμάνια που φόρτωναν στα φορτηγά καλούδια. “Δύστυχοι άνθρωποι” σκέφτηκαν, “τον χειμώνα δεν θα έχουν και τρόφιμα, η παραγωγή τους δεν πήγε καλά”. Αλλά και πάλι δεν έδωσαν σημασία.
.
Άκουσαν μια φορά ότι μια χώρα ταλαιπωρημένη από τους δύο πολέμους που είχε κάνει αγόραζε όπλα. Δεν τους φάνηκε παράξενο και δεν έδωσαν σημασία. Ο πόλεμος κοντά τους ήλπιζαν να τελειώσει αφού οι χώρες δεξιά τους έβαζαν κυρώσεις σε αυτούς που επιτίθονται.
.
Δεν άκουγαν όμως να ασχολείται κανείςπου οι κυρώσεις θα τους επηρέαζαν όλους. Η ζωή στο Κλοντάικ προς το παρόν συνέχιζε όσο κανονικά γινόταν. Τελικά μαζεύτηκαν πολλά αυτά στα οποία δεν έδωσαν σημασία. Μόνο ο φόβος μεγάλωσε και ήρθαν νεύρα πολλά. Σε λίγο θα ερχόταν καλοκαίρι. Όμως ακόμα ήταν χειμώνας και από κάπου κάτι έμπαζε.
.
Έκλεισαν τα παράθυρα στο Κλοντάικ να ζεσταθούν.
.
Του Ντίνου Χατζηανδρέου